ισόχρους

ἰσόχρους, -ουν και -οος,-οον (Α)

αυτός που έχει χρώμα ομοιόμορφο σε όλη του την έκταση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ἰσ(ο)-* + -χρους (< χρως «χρώμα»), πρβλ. λευκό-χρους, μελάγ-χρους].